Ένας Κύπριος γιατρός για τους…όπου γης πρόσφυγες

Ο γιατρός είναι ο άνθρωπος που καθημερινά «κονταροχτυπιέται» με τον πόνο του ασθενούς και τον ίδιο τον θάνατο. Ένας γιατρός, που αντιλαμβάνεται το λειτούργημα που επιτελεί, δεν λογαριάζει τη σκληρή του προσπάθεια, ούτε τα όρια του χρόνου, αλλά με το ανιδιοτελές δόσιμο του στο πλευρό του ασθενούς, εκμηδενίζει κάθε προσωπική του αδυναμία ως ένας ακούραστος εργάτης της προσφοράς και της ανθρωπιάς. Αναμφίβολα, η προσφορά του μεγεθύνεται, όταν επιλέγει να βρεθεί εθελοντικά στο πλευρό των πονεμένων ανθρώπων, που βιώνουν τη συμφορά του πολέμου και την ανθρωπιστική καταστροφή που επιφέρει.  

Ένας τέτοιος γιατρός είναι ο Δρ Γιώργος Μακρυγιάννης, υπεύθυνος αποστολών της οργάνωσης «Εθελοντές Γιατροί Κύπρος», της οποίας σκοπός είναι η βοήθεια θυμάτων εμπόλεμων καταστάσεων και φυσικών καταστροφών. Πριν από λίγες μέρες, μάλιστα, επέστρεψε από τα σύνορα Ρουμανίας-Ουκρανίας, όπου βρέθηκε ως μέλος της αποστολής της οργάνωσης, προκειμένου να παρέχει μαζί με άλλους γιατρούς και νοσηλευτές την αναγκαία ιατροφαρμακευτική φροντίδα στους Ουκρανούς πρόσφυγες, που αναγκάστηκαν  να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.

Ο Δρ Μακρυγιάννης, μιλώντας στο philenews, για την εμπειρία του, ανέφερε ότι «κάθε φορά τα θύματα είναι τα ίδια, οι άνθρωποι, οι οποίοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, την περιουσία τους και τους οικείους τους». «Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να ανακουφίσουμε το πρόβλημα, που είναι κοινό για όλους τους πρόσφυγες. Λόγω επαγγέλματος και νοοτροπίας, θέλουμε να βοηθούμε τον κόσμο», ανέφερε χαρακτηριστικά και σημείωσε ότι «στα σύνορα Ρουμανίας -Ουκρανίας, όπου υπάρχει μαζική ροή προσφύγων, έχει στηθεί κινητή μονάδα, στην οποία συμμετέχουν εκτός από τους Εθελοντές Γιατρούς Κύπρος και οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας, με τους οποίους υφίσταται άψογη συνεργασία».

«Εναλλάσσουμε ομάδες, για να υπάρχει συνεχής παρουσία ιατρικού προσωπικού στην περιοχή», ανέφερε στη συνέχεια, ενώ σημείωσε ότι  «την ερχόμενη Δευτέρα θα αναχωρήσει νέα αποστολή ομάδας από την Κύπρο, η οποία, όπως κάθε φορά, αποτελείται από ένα παθολόγο, ένα παιδίατρο μαζί με νοσηλευτές και διαρκεί 7 μέρες».

Η κατάσταση στα σύνορα….

Μιλώντας για όσα βίωσε στα σύνορα Ρουμανίας -Ουκρανίας, ο γιατρός ανέφερε ότι  «οι άνθρωποι που συναντήσαμε είναι κυρίως  γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι πρόσφυγες, αφού οι άνδρες της οικογένειας μένουν πίσω για να πολεμήσουν».

Περιέγραψε χαρακτηριστικά ότι «βρίσκονται σε πολύ άθλια ψυχολογική κατάσταση, γιατί εγκαταλείπουν την χώρα τους με ελάχιστα υπάρχοντα. Η θλίψη είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους συνεχώς, ενώ δεν διαθέτουν αγαθά, ούτε χρήματα, γι’ αυτό στα συγκεκριμένα σημεία υπάρχουν εθελοντικές ομάδες, οι οποίες παρέχουν τρόφιμα, παιδικές τροφές και παιχνίδια».

Σημείωσε ακολούθως ότι «τα περισσότερα προβλήματα υγείας, που αντιμετωπίζουν οι Ουκρανοί  πρόσφυγες, είναι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού και η απορρύθμιση χρόνιων προβλημάτων, λόγω έλλειψης φαρμάκων». Ως εκ τούτου, όπως ανέφερε, προκειμένου να τους βοηθήσουν, τους χορηγούσαν μικρές ποσότητες φαρμάκων και ένα μικρό χρηματικό ποσό, για να μπορέσουν να αγοράσουν φάρμακα για ένα μήνα από τα φαρμακεία της Ρουμανίας, μέχρι να φθάσουν στον προορισμό τους και να κατασταλάξουν κάπου.

Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσε, «χώρες, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γερμανία, το Βέλγιο έστειλαν απεσταλμένους στην Ουκρανία, για να κατευθύνουν προσφυγές σε οικογένειες, οι οποίες έχουν προσφερθεί να παρέχουν για ένα χρονικό διάστημα φιλοξενία προσφύγων στα σπίτια τους».

Πρόσθεσε ακόμη ότι υπάρχουν συσσωρευμένοι χιλιάδες άνθρωποι, κοντά στα σύνορα, οι οποίοι αναμένουν τις πολιτικές εξελίξεις  για να δουν αν θα εγκαταλείψουν την χώρα ή αν θα παραμείνουν εντός του εδάφους της Ουκρανίας.

Όσον αφορά στα συναισθήματα, που του προκάλεσε η πρόσφατη εμπειρία στο μέτωπο του πολέμου, εκμυστηρεύτηκε ότι η όλη η εικόνα είναι συγκλονιστική, αλλά το πιο συγκλονιστικό για τον ίδιο ήταν η εικόνα ενός πατέρα, που είχε μάθει ότι έχασε πριν από 2 μέρες τον γιο του στον πόλεμο. «Τον έφερε η ιατρική ομάδα για να τον βοηθήσει, για να είναι όσο το δυνατόν πιο ήρεμος, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι καμιά ομάδα δεν μπορεί να γιατρέψει ένα τέτοιο πόνο», αφηγήθηκε ακολούθως.

Δίπλα στους πονεμένους, σε κάθε άκρη της γης…..

Και σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά, που βίωσε ανάλογα συναισθήματα, αφού είναι πολυάριθμες οι φορές που βρέθηκε στο πλάι ανθρώπων, οι οποίοι υπέφεραν λόγω κάποιας ανθρωπογενούς ή φυσικής καταστροφής. «Στο παρελθόν είχαμε πάει σε διάφορες εμπόλεμες πόλεις, αλλά η τακτική της οργάνωσης είναι να βοηθούμε τα θύματα του πολέμου σε καταυλισμούς, προς ασφάλεια των μελών μας», ανέφερε ο  Δρ Μακρυγιάννης.

Τόνισε ότι «κάθε αποστολή έχει την ιδιαιτερότητα της», ενώ σημείωσε ότι μεταξύ άλλων «έχουμε πάει στο Μπανγκλαντές για να βοηθήσουμε τους Ροχίνγκια, στην Ινδονήσια και τη Σρι Λάνκα για φροντίδα ανθρώπων που πλήγησαν από τσουνάμι, στην Αϊτή από σεισμό, καθώς και στην Ειδομένη, στα σύνορα Ελλάδας – Βουλγαρίας και στα νησιά του Αιγαίου, για βοήθεια των προσφύγων».